Refik gitti. "Ondan kötülük gördüm" diyecek kimse çıkar mı? Çıkmaz bence. Spot yakıp kendine çevirmişliği var mıdır; başkalarının gözlerini kamaştırarak? Yoktur. Aklına gelmezdi spot yakıp kendine çevirmek. Gürültüsü kendinden önce gelen adamlardan mıydı? Asla. Gürültüsü yoktu. Üstüne ışık vurdursa, gürültü çıkarsa hakkı mıydı? Eh, böyle bir benbenben devrinde elbette hakkı olabilirdi. Yapmadı usta. Yapmadı. Beraber çok yer dolaştık.
Cumhuriyet için, '90'ların ortalarında. "Küçülen Şehirler" diye bir röportaj için. Ben kullandım, o yanımda oturdu. Artvin, Kars, Kastamonu, Sinop, Kırklareli... Ben çektim, o yazdı. Çok güzel vakit geçirdik. Daha uyumlu yol arkadaşı tanımadım. Çok güldük beraber. Çok konuştuk. Tanıştık. Sonra az görüşebildik. Sevgimiz azalmadı. Birbirimizin farkında olduk. Onu hep sevdim, varlığını hatırladıkça içim ısındı. Şairliği ayrı; o konuda başkaları konuşsun. O çırağın o soruyu sorarkenki halini çok gördüm ben onda; bunu diyeyim, bitsin. Dostluk ve iyi insanlık bu kadar öne çıktı mı şairlik şu bu arkada kalıyor. Çok üzgünüm. Çok.
