Raziye (Meryem) İbrahimi, 14 yaşında evlendirildi, 15 yaşında anne oldu, 17 yaşına geldiğinde kocasını öldürdü, şimdi 21 yaşında, cinayetten idam edilecek. Kocası uyurken tetiği çekmiş Raziye. Çocuğu şimdi altı yaşında falan olmalı.
İfadesinde şöyle anlatmış: "14 yaşındaydım, kim olduğuma, hayatın ne olduğuna dair fikrim yoktu. Babam, komşumuzun oğluyla evlenmemi istedi, çünkü o okumuş bir adam, bir öğretmen, dedi." Ancak bu okumuş adam Raziye'ye hiç iyi davranmadı, onu horladı, hattâ dövdü de.
Okumuş adamın ailesi isterse Raziye idamdan kurtulabilir. İran'da yasa, son sözü maktûlün ailesine bırakıyor. Okumuş adamın ailesi, oğullarını öldüren "kadını" affetmedi.
Raziye'nin hikâyesi, ne kadar çarpıcı, yürek burkucu olursa olsun, aslında pek bir özelliği yok. Çünkü bu tür hikâyelerden sadece biri. Ferzane Moradi de 15 yaşında zorla evlendirilmiş, 16 yaşında çocuk doğurmuş, 19'unda başka bir adama aşık olmuş ve kocasını öldürmekle suçlanmış, 28'inde asılmıştı.
İran'da yasalara göre, "cezai sorumluluk", erkekler için 15, kızlar için 9 yaşında başlıyor. Niye? Vardır daha karışık ve derin cevapları mutlaka, ama ilk sebep şu: çünkü iktidar erkeklerde.
Kızlar 13, erkek çocuklar 15 yaşında evlendirilebiliyorlar. Ne demek 15 yaşında koca, 16 yaşında baba olmak? Felaketin bu yüzü gölgede kalıyor. Çünkü genellikle olan kızlara oluyor: Sadece 2012'de, İran'da 10 yaşın altında 1537, 10-14 yaş arasında 29 bin 827 kız çocuğunun evlendirildiği belgelenmiş.
Yani dokuz-on yaşındaki kız çocuğunun yıllar boyu her gece tecavüze uğrayarak büyümesi yasal.
Bunun bir bedeli olmalı. Raziye için bu bedeli ödetme arzusu, belli ki canından bile kıymetli oluvermiş bir an.
Said Kamali Dehgan, The Guardian'a, İran'ın Mehr haber ajansına dayanarak 19 Haziran'da vermiş bu haberi, oradan aktardım. Tamamı için tıklayın.
